Marrigje de Maar is fotografe en reisde de afgelopen vijf jaar enkele maanden langs de Chinese grens om foto's te maken van interieur. De foto's zijn momenteel te zien in het Huis van Marseille. Haar motief voor dit onderwerp was dat een interieur de identiteit van de mens verbeeld, zo goed dat mensen op de foto niet nodig zijn. Dat leidt alleen maar af.
In het Huis van Marseille zijn de foto's ruim opgehangen, je kan ze allemaal aandachtig bestuderen en het aantal is niet te groot zodat er van verveling geen sprake is. Elke foto is overzicht van een kamer en niet gedetailleerd, niet ingezoomd. De interieurs zijn kleurrijk en haar spel met licht komt daardoor goed uit de verf. De Maar werkt met veel contrast: donker versus licht, waarbij het licht je wel leidt, maar je nog steeds op eigen kracht veel kan ontwaren.
Elke ruimte begint met een aantal dagboekfragmenten van De Maar die een beetje een beeld geven van haar reis. Ze zijn echter alleen ter illustratie van haar project, ze slaan niet terug op de interieurs. De identiteit die de foto's herbergen zijn zelf invulbaar. De kijker is vrij.
Je maakt een mooie reis met de foto's van De Maar. Het enige kritiekpunt is de volgorde. Onduidelijk is de route die de kijker moet lopen. De dagboekfragmenten zijn gedateerd, maar sprake van een chronologie is er niet. Is dat bij een reis niet van belang?
1 opmerking:
Mooi die felle kleuren tegenover die donkere vlakken. Ik ga snel ook kijken.
Een reactie posten