Waar word ik gelukkig van? Van grote en van kleine dingen. Van een mooie foto, een lekker geurende bloem, een franse film, herfstige nevel, een kop hete thee, en van pompoen. Ja die grote oranje dingen die ze heel of in stukjes verkopen bij de groenteboer, waaruit gezichtjes worden gesneden en waar dan een waxinelichtje in kan. Pompoen, zoet en toch ook hartig, het ingrediënt van het najaar. Als ik weer eens besluit om zo'n onding te kopen, wordt hij meestal in stukjes gehakt voor pompoensoep. Verschillende varianten zijn mijn soeppannen al gepasseerd: met kaneel, kerrie, gember, gestoofd, gebakken, geschild... Laatst had ik na vier dagen soep echter zin in iets nieuws en zo stuitte ik op een recept voor pompoenmoes. Babyvoer kan je het noemen, of stiekem dikke soep, maar met couscous krijgt het een mooie nieuwe plaats in de categorie pompoen.
Recept
Schil een stuk pompoen naar wens en snijd het in stukjes. Doe de stukken in een pan met een bodempje water en kook het tot moes. Breng de moes op smaak met komijn, paprikapoeder, kerriepoeder, mosterdzaad, wat geraspte verse gember, een teentje geperste knoflook en verse koriander. Laat de smaken nog zo'n 10 minuten intrekken terwijl de puree borrelt op een laag pitje. Serveren met couscous.
3 opmerkingen:
Oh, dat wil ik wel graag eens proeven!
lijkt me heel vies,
maar wel een leuk verhaaltje. =)
Ha, Liselotte! Wij eten ook al twee dagen pompoensoep volgens een recept van de buurvrouw. Ik weet niet precies hoe dat gaat, want ik krijg de soep opgediend door Marjolijn. Volgens mij noemde ze kaneelstokjes en thijm, kan dat? Ik zal het navragen.
GROET, Willem.
Een reactie posten