Pérouges

 

Vorig weekend bezocht ik met twee vriendinnetjes Pérouges, een lieflijk dorpje dertig minuten verwijderd van Lyon. Het was heet toen we de trein uitstapte en onze wandeltocht heuvel op begonnen. Pérouges ligt op een heuvel en is gemaakt van stenen. Alles is van stenen: de huizen, de straten, de poorten, de kerk. Menigmaal werd de link gelegd met de film Chocolat, ja het dorpje heeft wel wat weg van de straatjes waar Juliette Binoche zich door begeeft. Het kerkje was voor mij het hoogtepunt. Sober, klein, aangepast op het dorp, schitterend!

  

 

 

 

 

 

De keuken is haar plaats niet meer

De droom van alle vrouwen: een nieuwe mixer, een vaatwasmachine, of een liefhebbende echtgenoot om voor te koken? Het lijkt denigrerend, zelfs uit de tijd. Leven we niet in een eeuw waarin seks niet langer carrière en succes bepaalt? De Franse film geeft antwoord.

Een paar maanden geleden kondigde premier Jean-Marc Ayrault aan dat alle Franse ministers op anti-seksismecursus moeten. Man én vrouw. Aanleiding was het mannelijk fluitconcert en de ‘oeh’s en aah’s’ die minister Cécile Duflot kreeg toen ze in juni een leuke jurk aanhad. Hoewel Frankrijk begin 2011 een vooruitstrevend vrouwenquotum van 40% instelde, kent het een diepgewortelde mannentraditie. Denk alleen al aan de affaire rondom Dominique Strauss-Kahn die vorig jaar veel stof deed opwaaien. Aan deze geschiedenis van seksuele ongelijkheid moest volgens Ayrault nu eindelijk een einde komen.

Maar is dat niet wat naïef? Een cursus om een eeuwenoude sociale verhouding te veranderen? Frankrijk is bij uitstek een ‘macholand’. Nog geen jaar geleden nam het land afscheid van Nicolas Sarkozy, die door velen ‘het alfamannetje van Europa’ werd genoemd. Zijn huwelijk met een van Frankrijks mooiste vrouwen, zijn liefde voor dure spullen en reisjes, en zijn gladde voorkomen deden hem te boek staan als macho. Bovendien werd zijn houding tegenover vrouwen door menig journalist(e) bekritiseerd. Wanneer zo’n leider wordt gekozen door man én vrouw, lijkt de alfaman niet zomaar het land uit te zetten. De rollen zijn gewoon zo verdeeld, toch?

Verder lezen?

Jongens..

".. zijn net meisjes, maar dan zonder geluk." Ik krijg echt medelijden van dit mooie liedje van Lucky Fonz III, arme jongens..

Sus & Wis

 

 

 

 Vorig weekend was ik in Brussel. Wat kan je dan niet aan je voorbij laten gaan? Het Stripmuseum met een mooi retrospectief van Willy Vandersteen, de papa van Suske en Wiske. Overal strips plus een schitterend pand van Horta. 

 

 

 

 

 

 

 

Avondje auberginedippen

Gisteravond had ik een avondje auberginedippen. Of eigenlijk, eten met vriendinnen om nog even te genieten van het moment dat we allemaal in Lyon zijn. Het is bizar, maar het semester is voor velen bijna voorbij. Backpacks worden ingepakt om de Europe Tour te gaan ondernemen en daarna terug te keren naar huis. En ik? Ook ik heb komende week veel examens en papers om in te leveren, maar heb dan in de maand mei nog twee keer een random les en een examen. In de tussentijd geen Europa, maar wel stukjes Frankrijk. Misschien daar ook het auberginedippen introduceren?

 

Recept

- 4 aubergines
- 5 tenen knoflook
- halve citroen
- olijfolie
- 1 chilipeper
-  peper, zout, paprikapoeder

Verwarm de oven voor op 220ºC. Rooster de aubergine 45 minuten in de oven tot hij zacht is. Doe de knoflook er de laatste 20 minuten bij, ongepeld. Laat afkoelen,schep het vruchtvlees eruit en pureer met knoflook, chilipeper, olijfolie, citroensap en zout en peper met de staafmixer. Proef en voeg naar smaak nog wat zout, peper, olie en/of citroen toe. Bestrooi met het paprikapoeder. Geef er lekker wit brood bij.

Paris II

 

 

Eén van de ontdekkingen vond ik het Petit Palais en dan vooral de binnentuin. Met de bloesembomen, een vijvertje en een ondergaand zonnetje was het net een sprookje. Ik zag de elfjes al dansen! Ook in de Tuileries was het al lente. Een man verhuurde bootjes, de kinderen speelden. Formidable!

 

 

 

Paris I

 

Wat een hectiek, het is alweer een week geleden dat ik samen met mijn moeder en broertje door het mooie Parijs struinde. De straten door, de wijkjes in, langs de Eiffeltoren, de Notre Dame en de Sacre Coeur. Het lijkt alweer lang geleden, want inmiddels is Pasen achter de rug en wordt ik opgeslokt in bergen werk. Wie zei ook alweer dat een Erasmus alleen maar feest is? Tentamens en dossierdeadlines komen in zicht terwijl langzaam de temperatuur oploopt en ik mijn tas pak voor weer een weekend weg. Brussel dit keer. Oké, het is een feest, zo'n exchange!

  

 

 

Madeleines

 

Lang heb ik ernaar gezocht: een madeleine-vorm. Ik zag ze wel in kookwinkels liggen, maar mijn doel was een tweedehandsvorm. Lekker authentiek. Twee weken geleden slaagde ik eindelijk bij een bezoekje aan de Bric à Brac. Ik heb het inmiddels uitgeprobeerd en niets is simpeler. Jummie, madeleines.

Recept

20 madeleines

3 eieren

130 g suiker

175 g bloem

bakpoeder

schil van een citroen

120 g boter

Meng de eieren met de suiker, mix het gedurende 5 minuten. Voeg de bloem beetje bij beetje toe. Smelt de boter en rasp de schil van de citroen. Voeg deze toe aan het beslag. Meng het beslag goed en zet het minimaal een uur in de koelkast. Verwarm de oven voor op 200 graden. Doe een lepel in elk vormpje zodat deze driekwart gevuld is. Bak de madeleines in 10-15 minuten gaar.