500 days of Summer

This is a story of a boy meets a girl.

Boy falls in love. Girl doesn't.

This is not a love story.

This is a story of love...

Bestaat liefde? Tom Hansen (Joseph Gordon-Levitt) gelooft erin, hij wacht op the one want zonder haar is zijn leven niet compleet. Summer Finn (Zoeey Deschanel) daarentegen gelooft er absoluut niet in, zij gaat voor casual. Beide werken op een kaartenbedrijf en vanaf moment een valt Tom voor Summer. Maar Summer wil niks en ook al ontstaat er iets, ze ontkent het en wil er geen stempel om drukken. Gaat dat goed? Nee, de film begint op dag 300 en nog iets, wanneer Summer er een einde aan maakt.

500 days of Summer is een film over een relatie tussen 2 mensen die begint bij het einde. De franse film 5x2 loopt helemaal tegendraads, deze film werkt echter met veel flachbacks en flashforwards. Hoe komt het dat het over is? Dat zien we doordat Tom het verhaal van vooraf aan vertelt. De ontmoeting, hun karaokeavond, de eerste zoen bij het kopieerapparaat.. Af en toe gaan we weer een stukje vooruit in de tijd en zijn we ergens nadat het mis ging, op dag 388 bijvoorbeeld.
Regisseur Marc Webb heeft het slim aangepakt door ons steeds weer naar de dagenteller te leiden. Hierdoor zien we waar we zijn in het verhaal en kunnen we dit koppelen. Het is op deze manier helemaal niet storend dat het verhaal niet chronologisch loopt.

De film zit ook vol intermezzo's. Af en toe zien we een sepiabeeld waarin de hoofdpersonen hun mening over liefde weergeven of waarin Tom zichzelf zielig ziet. Het mooiste shot vond ik wanneer het beeld zich in tweeen split: reality and hopes.

Gordon-Levitt en Deschanel zitten goed in hun rollen. Ze laten het publiek lachen met hun leuke dialogen en men koestert meteen al medeleven met hun moeilijke relatie. Ook het decor is goed uitgewerkt. Summer is mooi, maar heeft iets ouderwets wat ze ook benadrukt met "they said that I'm anal fixed.. Because I'm neat and organised." De straten en gebouwen van LA oefenen een wereld gevoel uit op het publiek, maar vooral de huizen van Summer en Tom passen bij de karakters.
Verder zijn er ook veel grafische aspecten in de film. Tom wil een architect zijn en dus zien we veel schetsen van gebouwen. Zijn einde met Summer vevaagd in een schets. Bovendien is de teller steeds met een achtergrond van Tom's tekening; alleen het boompje verandert met de jaargetijden mee.

Het is een aandoenlijke film over liefde. Bestaat het of niet? Ik ben er nog niet uit. Wel weet ik dat het niet over fate gaat in het leven, maar om coincidence. Summer en Tom slepen ons door een wereld waar geluk aan een zijde draaitje hangt, maar er wel steeds is. Huppelend door de Ikea, toekomst maar toch ook niet.. Een ontroerende en orginele story of love!