Een warme deken hangt over de straten van Amsterdam. Terwijl het zaterdag nog regende en ik rillend beschutting zocht, vind ik nu mijn luchtige zomerjurkje al te warm. Inderdaad, het is ook nooit goed. Overal wapperen rokjes op de fiets, gebruinde hoofden vertonen zweetdruppeltjes en bij de ijszaak Pepino staat de rij tot ver om de hoek. Vakantie zou het moeten zijn, van die lome dagen waarin je niks hoeft te doen en alleen maar buiten zit en af en toe het water op zoekt ter verkoeling. Maar nee, in plaats daarvan is het de laatste lootjes volbrengen. Tentamenweken, papers schrijven, bijna iedereen om me heen heeft er last van...
Door de deadlines en misschien ook mijn gebrekkige motivatie voor demonstreren stond ik vandaag dan ook niet in de hitte te gillen op het Malieveld. En nee, ook liep ik gister niet de Mars van de Beschaving. Van Rotterdam naar Den Haag, het leek me wel een mooie tocht. Samen met een grote groep cultuurminnend volk laten zien dat je ergens voor wilt vechten, is dat niet een unieke ervaring?
Toch ben ik er ook wel een beetje sceptisch over.. Wat voor een zin heeft het nu? In Den Haag weten ze echt wel wat onze mening is en uit betrouwbare bronnen weet ik ook dat men in de kunstwereld inziet dat bezuinigingen onomkoombaar zijn. We leven nu eenmaal in een economisch dal, iedereen moet daar wat voor inleveren. Grunberg schreef vandaag dan ook in zijn korte hersenspinsel voor de Volkskrant dat hij best 1000 euro per jaar wilde neerleggen voor een literair fonds. Stel dat nog 100 anderen dat doen dan heb je alweer een ton. Doet een groep het ook voor muziek, voor theater, voor de Nederlandse film en voor de danssector, dan zijn we alweer een stuk verder. Nederland is misschien best een beetje verwend, al die subsidies die worden verstrekt. Door dat geld ontstaat er inderdaad veel kunst en krijgen veel kleinschalige initiatieven ruimte. Dit is mooi en mede daardoor bloeit onze kunstwereld nationaal en internationaal. Toch zie je ook wel een overkill aan producties, moet dat echt? Met een beetje meer concurrentie, net wat harder werken voor het geld en met mensen die mecenas worden, kan de kunstsector in mijn ogen net nog wat verder bloeien. Alleen het beste blijft dan over. Ik hou daar wel van, een beetje vechten.
3 opmerkingen:
Mooi stuk!
Ja Lot, een beetje vechten daar wordt je hard van.
Ja, heel goed!
Een reactie posten