Daar stond ik dan in de Spaanse ochtendgloren, te rillen op een busstation in Bilbao. Bilbao?! Ja Bilbao, de stad die pas volgende week op de planning stond. Met de bus vertrok ik gisteravond uit het zonnige Montpellier naar Spanje, naar Vitoria. Ergens tegen zessen bleek de Eurolines echter niet direct te rijden maar moesten ik en een paar anderen eruit om op een overtstap te wachten. Daar zit je dan op een koud busstation waar niks staat aangegeven qua vertrektijden. Gelukkig had ik een medeslachtoffer die ook richting Vitoria moest. Een Fransman die wel een paar woorden Spaans sprak. Na een uurtje wachten kwam er gelukkig een bus, en jahoor, onze namen stonden zelfs op de lijst!
Na een rit van een uurtje kwamen we dan eindelijk aan in het ontwakende Vitoria. Ik had er niet bij stil gestaan dat het zondagochtend was, dus stond ik wel even verbaasd te kijken naar alle jongeren op straat. Herhaling: alle vrolijk dronken jongeren. Ja Vitoria is blijkbaar wel een feeststad, of misschien is het gewoon de Spaanse sferen. Naast die lui waren er ook behoorlijk veel schoonmaakwagentjes op pad. Overal werden de straten schoon gespuit en rook het naar zeep. Propere stad ja. De bedrijvigheid was ook te zien in de cafétjes waar men gezellig zat te ontbijten: schoonmaakmannen, politiemannen, maar ook genoeg andere mensen. Met een café con leche en een warme ruimte kon ik wel wakker worden!
De volgende stap was op zoek naar de Albergue. Die gevonden was het inchecken, maar hoe doe je dat als de receptioniste alleen Baskisch en Spaans spreekt, en geen Engels? Met heel veel herhaling lukte het uiteindelijk en kon ik de stad gaan verkennen. In een halve dag bleek die uitgechekt te kunnen worden. Het Middeleeuwse centrum is lief met veel kleine kronkelstraatjes en bijzondere huizen, goed beloopbaar. Wat opvallend is, is dat de kerken allemaal gesloten waren, terwijl het zelfs zondag was en Spanje toch echt wel katholiek is... Ook de winkels waren allemaal dicht en het echte leven begon pas tegen een uurtje of vijf in de middag. Wel kon ik twee musea naar binnen: Museo de Bellas Artes en het Artium. Het eerste was een mooi oud pand met daarin werken van Baskische schilders. Allemaal onbekend, maar een paar wel de moeite waard. En ja, als het open is en dan ook nog zonder toegang. Het tweede was een museum voor moderne kunst met wederom veel Basken, maar ook andere Spaanstaligen. Eigenlijk wel heel herkenbaar allemaal, hoewel er wel erg veel met moord en doodslag te maken had.
Tegen een uurtje of vijf begon de stad dus echt te leven. Mensen die flaneerden over de pleinen - ondanks de miezerregen - en terrassen die vol liepen. Ook werd er in een muziektentje in Parque de la Florida opgetreden door een man op leeftijd en twee jonge meisjes. Het pleintje erom stond vol en Spaanse omaatjes en opaatjes dansten vol vreugde. Vooral de omaatjes, die zich weer zo jong en zo mooi voelden, het straalde eraf! Guapa.
Morgen ga ik deze stad toch echter weer verlaten. Mijn plan om hier vier dagen uit te rusten heb ik binnen een uur alweer veranderd. De taal is hier wel echt een beetje een probleem. Niemand spreekt Engels.. Bovendien is het hostel op zijn fijne douche en bed na niet echt heel erg geslaagd. Wederom alleen Spaans sprekende waarvan de helft bovendien verstandelijk gehandicapt is.. Tja.. Leuk contact leggen, nieuwe mensen ontmoeten.. Nee er zitten hier echt alleen maar Spaanse toeristen. En tot slot, zoals ik al eerder zei, in een half dagje kan je Vitoria al aardig goed zien. Er schijnt nog wel veel mooi buiten te zijn en ik wilde in eerste instantie ook een dag de natuur in, maar alleen is dat toch niet zo heel erg leuk. Kortom, vamos, vamos a Madrid!
ps. En je zal je wel afvragen waarom ik wel schrijf maar geen foto´s maak. Nou die maak ik zeker wel maar ik heb natuurlijk mijn kabeltje weer eens thuis laten liggen. Die hou je dus nog te goed.
1 opmerking:
wat een avonturen en wat een ondernemingslust, heel goed van je om door te reizen!
Een reactie posten