Mijn eerste dagen in Frankrijk hield ik me rond lunchtijd veilig op afstand. De warme maaltijden die om me heen genuttigd werden, boezemden me angst in. Gaf mij maar gewoon een sandwich, ja, zo'n enorme. Na twee weken constateerde ik dat er echter toch iets vreemds aan de hand was. Ondanks dat halve stokbrood rond een uur of een bleef ik constant honger houden. Om vier uur, om zes uur, na het avondeten, voor het ontbijt. Ergens klopte mijn voedselpatroon niet meer.
Stapje voor stapje zette ik me aan de warme lunch. In de weekenden wanneer mijn huisgenoten om twaalf uur begonnen te kokkerellen, op de universiteit wanneer de broodjes me echt niet aanspraken. Inmiddels mag ik het heugelijke feit mededelen dat ik van de warme lunch houd. Het is een van de beste dingen van het in Frankrijk wonen! Warm tussen de middag, warm 's avonds. Niets is heerlijker dan de tijd nemen en op een lege vrijdagmiddag in goed gezelschap te koken, te eten, te genieten. De Fransen weten wat leven is!
Recepten volgen binnenkort.
Een meesterlijke salade met comté...
en pasta met spinazie!
Toe: kokoskoekjes met chocolade en een citroentaart!
Jam!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten