Schone kleren

Het is zomer, ik ga op vakantie en neem mee… Het is makkelijk om even de H&M binnen te wippen voor een shirtje van 3 euro,  een jurkje van 7,50. Iedereen doet het. Maar welk verhaal zit er achter deze tot kleding gemaakte stukjes stof?

Hoewel we het allemaal weten, denken we er weinig over na. Waar komt onze kleding vandaan, hoe kan het zo goedkoop zijn, wie maakt het eigenlijk? Afgelopen april begon er eindelijk een balletje te rollen. Dagenlang stonden de kranten vol van de ramp die zich in Bangladesh had afgespeeld. Op woensdag 24 april stortte een grote kledingfabriek, Rana Plaza, in de stad Savar in. De dagen na de ramp liep het dodenaantal van 100 langzaam op naar 900. Allemaal mensen die “20 cent per uur verdienden voor onze goedkope t-shirts”, zoals de Volkskrant 25 april kopte. De dag voor het drama had een overheidsfunctionaris die het gebouw inspecteerde, een scheur in de muur aangetroffen. Hij raadde af de werknemers binnen te laten, maar de eigenaar garandeerde de dag erna zekerheid. Klap boem, iedereen weg.

Deze ramp is niet de eerste. Afgelopen november kwam een honderdtal arbeiders om bij een brand in een textielfabriek. In 2010 en 2005 stortten ook enkele gebouwen in. Bangladesh, Cambodja, India, China: ze maken onze kleding, ze geven zelfs hun leven ervoor. Hoe moet dat zo doorgaan?

Verder lezen? 

Het is zomer, ik ga op vakantie en neem mee… Het is makkelijk om even de H&M binnen te wippen voor een shirtje van 3 euro,  een jurkje van 7,50. Iedereen doet het. Maar welk verhaal zit er achter deze tot kleding gemaakte stukjes stof?
Hoewel we het allemaal weten, denken we er weinig over na. Waar komt onze kleding vandaan, hoe kan het zo goedkoop zijn, wie maakt het eigenlijk? Afgelopen april begon er eindelijk een balletje te rollen. Dagenlang stonden de kranten vol van de ramp die zich in Bangladesh had afgespeeld. Op woensdag 24 april stortte een grote kledingfabriek, Rana Plaza, in de stad Savar in. De dagen na de ramp liep het dodenaantal van 100 langzaam op naar 900. Allemaal mensen die “20 cent per uur verdienden voor onze goedkope t-shirts”, zoals de Volkskrant 25 april kopte. De dag voor het drama had een overheidsfunctionaris die het gebouw inspecteerde, een scheur in de muur aangetroffen. Hij raadde af de werknemers binnen te laten, maar de eigenaar garandeerde de dag erna zekerheid. Klap boem, iedereen weg.
Deze ramp is niet de eerste. Afgelopen november kwam een honderdtal arbeiders om bij een brand in een textielfabriek. In 2010 en 2005 stortten ook enkele gebouwen in. Bangladesh, Cambodja, India, China: ze maken onze kleding, ze geven zelfs hun leven ervoor. Hoe moet dat zo doorgaan?
- See more at: http://www.nadelunch.com/brein-3/essays/schone-kleren/#sthash.lYIzOmab.dpuf