vrijdag 15 oktober 2010

Eat pray love


Soms wil je geen culturele hoogstand zien, maar je gewoon verliezen in een avondje Hollywood. Een duidelijk verhaal, met een duidelijk eind, zonder onzichtbare visie. Voor mij dan het liefst een romantische komedie, dus ging ik ter ontspanning naar Eat pray love.

Eat pray love
is gebaseerd op de bestseller van Elizabeth Gilbert, een autobiografie over een vrouw die haar leven niet meer ziet zitten en naar Italië, India en Indonesië afreist. Het boek is een heerlijk geneuzel over problemen die eigenlijk niet zo dramatisch zijn zoals ze worden afgebeeld en is goede vakantieliteratuur. Dit echter omdopen in een film?

Eat pray love is een grote serenade vol zelfmedelijden. Julia Roberts vertolkt Liz Gilbert, ze doet het goed, maar ze gewoon irritatieverwekkend (zelfs met het idee van 'ik kijk naar pure Hollywood'). De film duurt ruim twee uur en dat is lang. Mooie beelden zien we, heerlijke cliché uitzichten, steeds maar weer voedsel en fijn gelach en gehuil, maar onze aandacht is al snel kwijt. Langdradig zijn d
e gesprekken, de zuchten en het verhaal. De boodschap is al snel duidelijk en na tien minuutjes bidden in India weten we ook wel weer hoe het zit.

Meer kan ik er ook niet over kwijt. Langdradig en niet geschikt voor een film. Nee niet het ontspannende bad van een fijne Hollywoodfilm...

4 opmerkingen:

mama zei

Volgende film: Mijn naam was Sarah, donderdag de 28e komt hij uit!

tante Lidi zei

Is Sarah de film naar het mooie boek, dat ik kreeg van Liselot op mijn verjaardag?

Willemijn zei

jammer, ik wou er best heen gaan.:(
maar dan toch maar niet.

Liselotte Roodbol zei

Stiekem denk ik dat je hem toch wel leuk vind. Om me heen hoor ik allemaal positieve reacties. :P Alleen ik niet..