Rabat

Het lijkt wel een beetje een subgenre binnen de Nederlandse film te worden, de 'Marokkaanse' komedie. Na films als het Schnitzelparadijs, Shouf Shouf Habibi en Pizzamaffia is er weer een nieuwe film over de tweede generatie Marrokaanse jongeren in Nederland: Rabat. In tegenstelling tot zijn voorgangers is Rabat wat diepgaander, maar nog steeds speelt stereotypering een grote rol en kan er hartelijk gelachen worden.

Rabat gaat over Nadir (Nasrdin Char) die de oude taxi van zijn vader naar Rabat gaat rijden om als cadeau aan te bieden aan een vriend van zijn vader. Hij wil alleen gaan, maar dat gaat net niet helemaal door. Zijn twee vrienden Abdel (Achmed Akkabi) en Zakaria (Marwan Chico Kenzari) schuiven op eigen uitnodiging aan. De drie maken vervolgens de reis van Amsterdam naar Rabat, door België, Frankrijk, Spanje en dan de boot op naar Marokko. Hoe verder ze komen, hoe meer hun vriendschap begint op te spelen. Abdel heeft al jaren geleden bedacht dat ze met z'n drieën een revolutionair concept gaan opzetten, een restaurant, ahum, een shoarmatent. Hij heeft nu zo ongeveer ja gezegd op een pand van zijn oom. Maar gaat een eigen zaak met z'n drieën wel werken? En Zakaria, moet die niet een keer iets doen met zijn leven in plaats van hier werken, daar werken?

Rabat is een leuk, maar bekend verhaal. Clichés en stereotyperingen volgen elkaar op. Zo nemen de drie een liftster mee naar Barcelona en maken daar meteen een uitstapje. De jongens zijn namelijk nog nooit ergens anders geweest. Het meisje is zo anders dan zij: de wereld verkennend, studerend, met homovrienden.. Natuurlijk valt Nadir voor haar en krijgen Abdel en Zakaria de kriebels van haar homovrienden. Niet heel orgineel dus. De dialogen zijn daarentegen wel haarscherp en zo treffend. Elk dialoog laat de zaal weer hardop lachen! De drie zijn goed op elkaar ingespeeld en dat merk je hierbij. Vooral in het begin is het acteerwerk echter nog wel wat geforceerd, maar hoe langer je kijkt, hoe beter ze worden. Nasrdin Char maakt met deze rol zelfs kans op een Gouden Kalf voor beste acteur!

Ook de beelden zijn schitterend. Rabat is een echte roadmovie en daar kan je mensen mee inpakken. Beelden van de landen die de drie doorkruisen zijn onder typische chansons gezet waardoor de sfeer van het land meteen wordt overgebracht. De lichtinval is meestal mooi in beeld gebracht, zoals bijvoorbeeld bij een strandscène die binnen een uur moest worden opgenomen omdat dan de zon onder ging. Indrukwekkend!