Dit is Amerika ook

Amerika, het o zo beschaafde, geciviliseerde, vooruitstrevende Amerika. De voorloper op ons allen. Het grote voorbeeld. Of toch niet? Amerika is niet alleen New York, Washington en San Fransisco; Apple, Macdonalds en Converse. Amerika is ook het verlaten achterland. Met Beasts of the Southern Wild laat regisseur Benh Zeitlin dit zien. Een magisch-realistisch debuut, treffend ondanks zijn smalle budget.

 

Een verlaten landschap, vol water en bomen: dat is de omgeving waarin het kleine meisje Hushpuppy (Quvenzhané Wallis) opgroeit. Het is haar paradijsje. Samen met haar alcoholische vader (Dwight Henry) en wat beesten woont ze in hut van golfplaten en afval. Het leven is simpel in haar ogen: “als papa niet snel terugkomt, moet ik de huisdieren opeten”. Ach ja, overleven lukt de kleine Hushpuppy wel. Alles gaat z’n gangetje totdat er echter een mythische storm hun richting op komt. Buren vluchten, maar Hushpuppy en haar vader blijven. Betekent dit het einde van hun wereld, van dé wereld?

Zeitlin mixt vlekkeloos realisme met magie. Op het Filmfestival van Gent legde hij uit dat hij niet van animatie en karton houdt, alles moest echt zijn in zijn film. Met een beperkte budget ging hij dus op zoek naar kampementen waarin mensen aan het randje van de beschaving wonen. Hij vond deze in Louisiana, in de resten van de orkaan Katrina, en nam daar zijn film op. Schitterend is het filmwerk daardoor. Alles komt puur over. Daarnaast werkt Zeitlin met een magische weerklank door het verhaal vanuit Hushpuppy’s beleving te vertellen. Het verhaal zakt hierdoor niet weg in neerslachtigheid. De omstandigheden waarin ze leeft zijn erbarmelijk, maar haar manier van leven hoopvol. Het kleine meisje is een met de natuur. Ze legt menigmaal haar oor op een dier om te luisteren wat deze te zeggen heeft en is niet bang. Ze heeft vrede met de natuur. Aandoenlijk is ook de manier waarop ze over oerbeesten praat. Meerdere malen heeft ze visioenen hoe deze op weg zijn naar hun nederzetting Bathtub. In de storm, half beschenen, zien we de beesten grommen. Dit wekt angst op, maar Hushpuppy leert je niet bang te zijn. 

Een apocalypsfilm vanuit kinderogen is Beasts of the Southern Wild dus. Dit perspectief is de kracht. De debuterende Wallis weet met haar afro en enorme ogen tot in het diepst te ontroeren. Vaak in een onderbroekje en grote laarzen maakt ze je deelgenoot van haar levenswijsheden. Indringende muziek maakt deze logica tot waarheid. Je kan niet anders dan het verhaal van dit schattige meisje aannemen.