Amour

Het is vandaag Valentijnsdag, en als ik ergens een hekel aan heb is het dat wel. Nee eigenlijk is dat niet waar, ik overdrijf. Ergens heb ik net als de rest van de wereld een zwak voor 14 februari.

Vroeger, op de middelbare school, ging de leerlingenraad op Valentijnsdag de klassen rond met rozen. De weken ervoor kon je een roos 'bestellen' voor je geliefde, ofwel vrienden. Op de 14e zag je vervolgens wie er populair was, wie een geheime aanbidder had, wie er vrienden had. Mijn rozenscore was minimaal. Halverwege mijn schoolcarrière werd ik lid van de leerlingenraad. Ik zette de traditie voort. Rozen uitdelen, soms in ruil voor een lach, soms in ruil voor een traan. Gelukkig ging ik zelf eindelijk naar huis met zo'n bos rozen, geknakt of over.

Ook hier in Frankrijk vieren ze Valentijn. Enkele restaurants serveren speciale plats du jour amoureux. Op de markt zijn de rozen hot en de chocolatier verkoopt hartenbonbons. Telkens passeer je borden Aujourd'hui c'est Saint Valentin. Verkopen ja. Even werd ik echter warm toen ik een van de mededelingborden van de gemeente zag. Om de 5 seconde verscheen er een nieuwe boodschap. Elise je t'aime. Marie mon amour. Chérie, je t'embrasse. We weten het, Valentijn is commercie. Maar ergens is het ook liefde.