Een groep tieners in LA, inbrekend bij Paris
Hilton, Lindsay Lohan, Orlando Bloom en andere bekenden. Het klinkt
krankzinnig, maar het is gebeurd. Sofia Coppola verfilmt dit verhaal met haar
nieuwe film The Bling Ring.
Na Lost in Translation en Somewhere maakt Sofia Coppola wederom
een film waarin ze de psychologie achter rijkdom en bekendheid centraal zet. Dit
keer gebruikt ze echter tieners. Een gang jongeren, opgroeiend in Los Angeles,
is zo geobsedeerd met de sterren dat ze besluiten een kijkje in hun huizen te
nemen. Moeilijk is het niet. Op internet zoeken de jongeren wanneer de sterren
weg zijn en googlen ze de adressen. Beveiligd zijn de huizen amper, altijd
staat een deur of een raam wel open. In de walhalla’s aan sieraden, schoenen,
tassen en kleding voelen de jongeren zichzelf eindelijk een ster. Het nodigt
uit tot meer.
Het verhaal
klinkt ongelofelijk, maar is gebaseerd op feiten. Coppola baseert zich op een
grondig artikel in de Vanity Fair. Naast de OMG’s en het “your ass looks
awesome” besteedt Coppola veel aandacht aan de situatie waar de daden uit
voortkomen. Ondanks de oppervlakkige personages vervalt The Bling Ring zo zelf niet in oppervlakkigheid. Zo is Marcs
deelname (Israel Boussard) te verklaren door zijn geschiedenis als einzelgänger. Hij is de jongen die
altijd buiten de boot viel en nu eindelijk vrienden heeft. Bij Chloe (Claire
Julien)is het vechten tegen haar verveling. Nicki (Emma Watson) en Sam (Taissa
Farmiga) rebelleren tegen hun zweverige, te vredelievende moeder. LA is geen
makkelijke omgeving om in op te groeien, zo leert de film. Misschien gaat niet iedereen
zich met de personages sympathiseren, begrijpen doe je hen in ieder geval wel. Alleen
gangleider Rebecca (Katie Chang) valt niet te pijlen, zo koud als ze is.
Naast het
overtuigende acteerwerk van bijna allemaal onbekende acteurs (alleen Emma
Watson is een grote naam), laat Coppola haar talent zien in het beeld en
geluid. De muziekkeuze, de facebookstills en de fluorescerende begincredits
passen helemaal binnen de opgefokte sterrensfeer. De regisseuse toont LA met
zijn destructieve kanten, maar ook met zijn aantrekkingskracht. Want ja,
zoals Marc verwoordt: “ I wanted to be part of the lifestyle that everybody
actually want”
1 opmerking:
Goede recensie!
Een reactie posten