dinsdag 6 augustus 2013

The Bling Ring

Een groep tieners in LA, inbrekend bij Paris Hilton, Lindsay Lohan, Orlando Bloom en andere bekenden. Het klinkt krankzinnig, maar het is gebeurd. Sofia Coppola verfilmt dit verhaal met haar nieuwe film The Bling Ring.

Na Lost in Translation en Somewhere maakt Sofia Coppola wederom een film waarin ze de psychologie achter rijkdom en bekendheid centraal zet. Dit keer gebruikt ze echter tieners. Een gang jongeren, opgroeiend in Los Angeles, is zo geobsedeerd met de sterren dat ze besluiten een kijkje in hun huizen te nemen. Moeilijk is het niet. Op internet zoeken de jongeren wanneer de sterren weg zijn en googlen ze de adressen. Beveiligd zijn de huizen amper, altijd staat een deur of een raam wel open. In de walhalla’s aan sieraden, schoenen, tassen en kleding voelen de jongeren zichzelf eindelijk een ster. Het nodigt uit tot meer.  


Het verhaal klinkt ongelofelijk, maar is gebaseerd op feiten. Coppola baseert zich op een grondig artikel in de Vanity Fair. Naast de OMG’s en het “your ass looks awesome” besteedt Coppola veel aandacht aan de situatie waar de daden uit voortkomen. Ondanks de oppervlakkige personages vervalt The Bling Ring zo zelf niet in oppervlakkigheid. Zo is Marcs deelname (Israel Boussard) te verklaren door zijn geschiedenis als einzelgänger. Hij is de jongen die altijd buiten de boot viel en nu eindelijk vrienden heeft. Bij Chloe (Claire Julien)is het vechten tegen haar verveling. Nicki (Emma Watson) en Sam (Taissa Farmiga) rebelleren tegen hun zweverige, te vredelievende moeder. LA is geen makkelijke omgeving om in op te groeien, zo leert de film. Misschien gaat niet iedereen zich met de personages sympathiseren, begrijpen doe je hen in ieder geval wel. Alleen gangleider Rebecca (Katie Chang) valt niet te pijlen, zo koud als ze is.

Naast het overtuigende acteerwerk van bijna allemaal onbekende acteurs (alleen Emma Watson is een grote naam), laat Coppola haar talent zien in het beeld en geluid. De muziekkeuze, de facebookstills en de fluorescerende begincredits passen helemaal binnen de opgefokte sterrensfeer. De regisseuse toont LA met zijn destructieve kanten, maar ook met zijn aantrekkingskracht. Want ja, zoals Marc verwoordt: “ I wanted to be part of the lifestyle that everybody actually want” 

1 opmerking:

mama zei

Goede recensie!