Merce Cunningham, zegt je dat wat? Cunningham wordt gezien als een van de grootste vernieuwers in de dans, de godfather van de postmoderne dans wordt hij ook wel genoemd. In 1997 maakte David Vaughan een bibliografie met veel foto's, genaamd Fifty Years of Dance. De Franse choreograaf Boris Charmatz kreeg dit boek in handen en besloot er een voorstelling van te maken, een hommage aan Cunningham. Deze Fifty Years of Dance is nu te zien op het Holland Festival.
Cunningham's techniek wordt gekenmerkt door verschillende ideeën. Zo draait alles puur om de beweging: kostuums zijn simpel, van decor is geen sprake en in principe moet de voorstelling overal opvoerbaar zijn. Verder is er geen relatie tussen de muziek en de beweging. Het belangrijkst is echter toeval, achter elkaar plakken van bijvoorbeeld gebaren vormt vaak de basis van zijn choreografie. Al deze aspecten zien we ook terug in Charmatz's choreografie.
Alle foto's in het boek heeft Charmatz achter elkaar geplakt, van repititiefoto's tot portretten, en met elkaar verbonden door beweging. In de zaal is het boek zichtbaar waardoor de parallel steeds weer duidelijk wordt gemaakt. In eerste instantie hebben de foto's niks met elkaar te maken, maar toch creëert Charmatz eenheid, echt in de geest van Cunningham!
Ook hier is alles simpel. De zeven dansers, drie vrouwen en vier mannen (allemaal dansers van Cunningham geweest), hebben simpele, maar kleurige pakjes aan. Decor is er niet en het enige attribuut naast een zakdoek is hun lichaam.
De muziek kunnen we beter klanken noemen. Experimentele geluiden en af en toe melodietjes begeleiden de dansers. Af en toe worden de bewegingen er door versterkt, maar een relatie is er niet.
Als je Fifty Years of Dance zomaar zonder voorkennis zou bekijken, zou je waarschijnlijk verontwaardigd zijn. Twee vrouwen in de zaal hadden dat en liepen ook halverwege de uitvoering weg. De achtergrond, de kennis over Cunningham en de manier waarop deze choreografie is gemaakt, zorgen echter voor een indrukwekkende overdracht. Niet een reconstructie van een dans, maar een reconstructie van een danser. De technieken zijn vreemd, maar ook weer helder. Wanneer de bedoeling bekend is, is het ontzettend fascinerend!
1 opmerking:
Goed dat je via je studie hier naar toe ging, zo kon je er ten volle van genieten! Leuk!
Een reactie posten