Mères et filles

Je hebt Franse films en je hebt Franse films: zoete komedies zoals Amélie en Tout va bien en de serieuzere drama's zoals Je vais bien, ne t'en fais pas. In dat laatste kaliber is er weer een schitterende film uit: Mères et filles, van Julie Lopes-Curval.

Dit familiedrama gaat over Audrey (Marina Hands) die na 10 jaar in Canada te hebben gewoond tien dagen naar haar ouders in Frankrijk gaat. Maar is ze welkom?? Haar vader (Michel Duchaussoy) lijkt blij met haar komst, haar moeder (Catherine Deneuve) doet echter kortaf en pinnig. Al snel verhuist Audrey naar het leegstaande huis van haar opa, de enkele jaren daarvoor is overleden. Met het opruimen van de keuken ontdekt ze een receptenboek van haar grootmoeder Louise. Nooit is er over Louise gesproken in huis, haar grootvader heeft alles verbrand nadat Louise wegliep. Audrey's moeder was toen jong.. Als Audrey dit probeert aan te snijden, stuit ze op nog heviger verzet bij har moeder. Schuldgevoel, boosheid, angst...

Mères et filles is mooi neergezet. Een Franse kustplaats, de zee, mooie huizen en toch ook een grote treurigheid. Hands en Deneuve overtuigen is hun stuurse relatie. Zo bot en zo afstandelijk, het is niet voor te stellen. We zien gedurende het verhaal verschillende flashbacks naar de tijd van Louise. Zij wordt gespeeld door de bloedmooie Marie-Josée Croze. Gratieus, elegant en vrijgevochten, we leven met haar mee en zien de gevolgen.

De dramatische muziek en de mooie beelden versterken dit drama. Familiestrubbelingen zijn bekend en iedereen heeft wel problemen in de familie. De ene heftiger dan de ander. De situatie is dus herkenbaar, wat extremer dan bij de meeste echter. Sterke Franse actrices trekken het spel en ondanks flashbacks en overpijnzingen is het helder. Schitterende film!