A bientôt

Morgen ga ik voor tien daagjes naar Bretagne, op zomerkamp met de NJN. Ruim een week fietsen, in het gras liggen, schelpjes zoeken, zwemmen, frans om me heen horen en vervelend zijn. Heerlijk! De omstandigheden zijn helaas wat minder. Na deze maand werkvakantie ben ik op, tel daar de Vierdaagse feesten bij op en je mag met stoffer en blik aankomen: kapot. Ach, eerst staat ons een busreis van 14 uur te wachten, dus na die uurtjes slaap, de zilte Bretonse zeelucht en de 43 andere jongeren zal mijn energie weer terugkomen. Bovendien staat me de eerste keer kampvoorzitten te wachten. Je suis très curieuse! Na dit avontuur een wasdagje en dan Parijs en de Auvergne. Oui, ma France!

Ps. Ik heb vandaag een uitrustdagje en zit dus maar wat achter mijn laptopje te klungelen, een nieuwe vormgeving is het resultaat. Wat vinden jullie ervan??

Vierdaagse

Jawel, deze week trokken weer een groot aantal mensen hun wandelschoenen aan en gingen op pad. Dertig, veertig of zelfs vijftig kilometer sjokken, vier dagen lang: de Nijmeegse Vierdaagse. Naast die bergschoenen werden er ook veel hakjes, slippertjes en jurkjes aangetrokken. Nijmegen was gevuld met een groot feest. Tentjes, kraampjes, De Affaire, Habana, een groot podium aan de Waal. Rond vijf uur 's nachts rolden de partygangers de kroeg uit en stonden de lopers in de startblokken. Een heerlijk gezellige en diverse sfeer. Hieronder wat fotootjes. Ik sliep bij een vriendinnetje en samen hebben we wat bandjes gezien - Tim Knol, Giovanca, Drum Drum Girls - en hebben we tot 's ochtends vroeg onze voetjes eraf gedanst in de Merleyn.

Volgend jaar echter geen geparty voor mij, eigenlijk wil ik dan gewoon de Vierdaagse gaan lopen, het is iets dat je toch een keer in je leven hebt moeten doen. Mijn huisgenootje Thomas is een paar uurtjes geleden gefinishd: vier dagen 50 km!! Gefeliciteerd!

ps. Foto's met oude pentax want ik was toch een beetje bang met al die alcohol en dan mijn nieuwe lieve camera. Maar och, wat heb ik hem gemist!

I'm in love..

Na hard sparen, nog harder denken en denken heb ik het gedaan. Mijn nieuwe liefde, passie, gadget, mijn eigen Canon Eos 500D! Foto's volgen en zullen blijven volgen, helemaal als mijn fotocursus in september van start gaat.

Zomerliefdes

De zomer is het seizoen der liefde. De zon verhit onze hoofden, onze hersenen smelten en door alle bloemetjes en bijtjes voelen we ons alsmaar gelukkig. Het Huis van Marseille speelt hier op in met zijn tentoonstelling Zomerliefdes, de betekenis die ze eraan geven is echter net iets anders..

Zomerliefdes is een expositie die is gebaseerd op verliefdheden van fotografen en tentoonstellingmakers. Normale tentoonstellingen hebben altijd een thema, een kader waarin de kunstwerken moeten passen. Zomerliefdes gaat niet op deze objectieve wijze te werk, maar laat zich emotioneel leiden door aantrekkingskracht. Het gevolg is kunst met weinig gelijkenis, maar dat wel een mooi geheel vormt.

Losjes zijn de werken gerangschikt binnen bepaalde thema's. Zo hebben we 'Rondhangen, flaneren en andere observaties'. Hersenspinsels hangen hier, de fotograaf verlaat zijn normale pad en laat zich leiden door de samenloop van omstandigheden. Ook is er het thema 'Stilleven' wat voor zichzelf spreekt, wat saai lijkt, maar alles goed maakt door de vele kleuren. Dan is er 'Reizen op het platte vlak': foto's van Peru, gemaakt door Nono de Wilde-Reinhold. De perspectieven die zijn gebruikt zorgen voor een grootse uitstraling. Portretten mogen natuurlijk niet ontbreken, deze komen samen in 'Zomerse portretten'. Een gezin op de bank, twee Chineze meisjes aan het water... Schitterend. En dan is er natuurlijk nog de natuur, want zomers draaien nu eenmaal om het buiten zijn. 'Naar buiten lopend in de zilvere dag' vertonen bloesems, een zinderende pruimenboom, luchten..

De tentoonstelling is afwisselend en spreekt aan. Mooie en minder mooie foto's komen samen en de zomer achtervolgt je steeds. De schikking per thema is leuk gedaan en ook de gedichten die overal in het museum zijn gedrukt, geven een echt zomers gevoel. Klein maar fijn, met een hoofd vol zomerliefde kunnen we snel weer naar de buitenlucht, naar de zomer!

Amsterdam - Utrecht

Jawel, wederom een fietstocht, van woonplaats naar woonplaats. Ditmaal bleef mijn lieve omafiets in de schuur en ging ik op pad met mijn 'goede' fiets. Versnellingen, vernieuwde remblokjes, geolied en wel, heerlijk trappend door de wind. Amsterdam duurde eindeloos om uit te komen, door Duivendrecht, Zuid-Oost, Holendrecht en de Bijlmer. Bij Abcoude begon gelukkig de schoonheid. Lievelijke huisjes, watertjes, mooie weides. Loenen, Breukelen, Maarssen en het kleine Braambrugge met een heerlijk winkeltje: de woelmuis.

Een mooi ding

Kleine, onbekende stadsmusea; daar kom ik nooit. Wat heb ik te zoeken in een museum ergens in Naarden, Breda of Heerlen? Grote musea liggen in grote steden en zijn bekend, trekken me door hun tentoonstellingen en door krantenrecensies. Gister was ik echter op de bonnefooi naar Hilversum gefietst en strandde bij Museum Hilversum. De toegang was gratis, dus waarom niet gewoon een kijkje naar binnen?

Museum Hilversum is gevestigd in het oude Raadhuis. Zo'n tien jaar geleden heeft de architect Ruijssenaars een nieuwe aanbouw ontworpen. Veel gelijkenis, maar toch modern, was zijn motto. Dit is gelukt. Drie mooie ruime zalen boven elkaar zorgen voor genoeg ruimte om een degelijke tentoonstelling te kunnen vestigen. Op dit moment is er Een mooi ding.

Een mooi ding is een overzichtstentoonstelling over ambacht en vormgeving tussen 1890 en 2010. Wat in eerste instantie een kleine, nietszeggende tentoonstelling lijkt te zijn, blijkt een informatieve en bijzondere mix te zijn binnen design. Aardewerk, meubels, textiel: alles komt aanbod. Veel grote Nederlandse namen komen langs: een pakje van Alexander van Slobbe, een stoel van Rietveld, glaswerk van Berlage.. Ook zijn er enkele bijzondere voorwerpen, zoals een houtenbarbeque en een mooie kast van sloophout. Naast de afwisselende voorwerpen is er een fijne documentaire over ambacht en vormgeving. Vooral het aardewerk van Makkum komt aan bod, maar ook laten kunstenaars zoals Van Slobbe en Hella Jongerius (aardewerk) hun filosofie over ambacht en kunst zien. Mooie beelden, sterke uitleg en een leuk verhaal.

Museum Hilversum is klein, maar toont met de tentoonstelling Een mooi ding dat zij toch in staat is een boodschap over te brengen. Klein maar fijn, zou hun motto kunnen zijn. En met de aardige curatoren is het helemaal het uitstapje waard!

Op pad

Zon, zee en zuipen!, dat is wat jongeren zomers doen volgens de Volkskrant. Deze krant wijdde vanochtend een heel stuk over het nieuwe Salou: Chersonissos op Kreta. Net als vorige zomer gaan massa's jongeren daarheen om een feestvakantie te houden, ofwel, veel te zuipen. Het kan echter ook anders. Op mijn omafiets, met mijn opwaaiende groene jurkje op pad!

Vandaag heb ik een met behulp van het knooppunten-fietsnetwerk een mooie tocht van 46km naar Hilversum gemaakt. Via Oud-Maarsseveen naar Tienhoven naar Hilversum, door stiltegebieden, bossen, heidevelden, Lage Vuursche en Hollandse Rading. Een heerlijke tocht die je echt meenam naar buiten. Weg van de stad, weg van het gefeest, weg, maar dan in het oude vetrouwde Holland.
Typisch was wel dat al mijn medefietsers 50+ waren, tja, misschien heeft de Volkskrant toch wel een beetje gelijk...

Van keukenmeid tot dinnerdiva

Ik heb al meerdere malen uitgewijd over mijn passie voor kookboeken, maar vooral mijn eisen kwamen ook aan bod. De vormgeving, de foto's, de aanvullende verhalen en de recepten natuurlijk. Voor mijn verjaardag kreeg ik van vriendinnen een kookboek waarmee ik nooit zou zijn thuisgekomen. Toch wijdt ik er een stukje aan, een positief stukje!

Van keukemeid tot dinerdiva heet het, en het wordt geintroduceerd als my first cookbook. Het boekje is gemaakt door Jill Schirnhofer en behoort tot haar 'My life is sweet' serie. De doelgroep is jonge meisjes die ze wil leren koken. De hoofdstukken zijn op thema ingedeeld: Girls, food & gossip; How sweet it is; Diner for 2, Summer party, Lazy Sunday morning; December delight. Stuk voor stuk bevatten de hoofdstukken wat losse recepten, 8x ..., maar ook stijltips en zelfs af en toe een schoonheidstip. Het boekje wordt afgesloten met een lesje etiquette, ook wel handig misschien..

De vormgeving van Van keukenmeid tot dinerdiva is grappig. Veel kleur (lees: roze), getekende meisjes, grote letters: kortom een vrolijke boel. De foto's van het eten sluiten hierop aan, maar steken soms een beetje af tegenover de plaatjes.
De recepten zijn niet erg uitdagend. Simpel en bekend, zoals in de flaptekst van Jill staat 'is uren in de keuken staan namelijk niet haar stijl'. Naar mijn mening is er echter wel een middenweg tussen uitgebreid koken 8x een pizza beleggen. Toch mag ik niet heel sceptisch zijn, want de lemon meringue pie is bijvoorbeeld best een grote uitdaging voor een pubermeisje met haar meidenavondje.

Echt een chicklit is Jill's kookboek. Van vormgeving, van tekst, van recept.. Fleurig kleurt het je wereld en al bladerend word je steeds vrolijker. Een perfect kadootje voor je zusje, je nichtje, je buurmeisje! (Misschien minder voor een hulpkok, maar ook die kunnen er blij mee lachen en zich op crema catalana en crumble met mango storten!)

Verse tomatensaus

Wat is het toch zomer! Blauwe luchten, af en toe een wit wolkje, lome sferen en warme geuren. Gisteren had ik een hele vrije dag, dus trok ik er met de fiets op uit om de provincie Utrecht te ontdekken. Met de fietsknooppunten naar Bilthoven, Westbroek, de Maarsseveenseplassen, Oud-Zuilen en weer terug. Na een tocht van 40 km sloeg de honger toe: tomaten, paprika, lente-uitje, et voilà: een verse tomatensaus!


Recept

2 personen

- 3 tomaten
- 1 paprika
- 2 lente-uitjes
- 2 teentjes knoflook
- handje verse basilicum
- een scheut rode wijn
- peper en zout

Snijd alles klein. Verhit olijfolie in een braadpan en bak de lente-uitjes, knoflook en paprika kort. Voeg de tomaten en basilicum toe en blus dit af met een scheut rode wijn. Laat de saus op een laag pitje ongeveer 15 minuten sudderen tot er een mooie rode brij is ontstaan. Serveren met spaghetti en kaas.

Pretty much everything

Inez van Lamsweerde en Vinoodh Matadin, ooit van gehoord? Deze twee Nederlanders vormen een fotografenduo. Campagnes voor modehuizen, publicaties in vooraanstaande tijdschriften zoals de Vogue en de New York Times, wonend en werkend in New York: de twee hebben het helemaal gemaakt en behoren tot de top van de fotografie. Ze spelen met beeld en laten kunst en mode samensmelten. Foam besteedt op dit moment aandacht aan hen met de overzichtstentoonstelling Pretty much everything.

Foam staat bekend om zijn sterk gevarieerde tentoonstelling. Ze laten altijd veel zien, maar niet teveel. Bij Pretty much everything overschrijden ze echter bijna de grens. Verschillende muren zijn in de ruimtes geplaatst om zo nog meer foto's te kunnen tonen. Smalle gangen belemmeren het zicht en door alle publiciteit is het eigenlijk te druk. Verder mist er uitleg. We zien foto's, lezen, titels en jaartallen, maar blijven confused achter. Nergens een bordje uitleg, nergens een cathegorisering, nergens een helpende hand...

De foto's zijn goed. Door het werk voor grote magazines zien we veel bekenden, zoals Penelope Cruz, Scarlett Johansonn en Kate Moss. Sommige foto's zijn glamourous en gewoon mooi, maar veel zijn beangstigend. Van Lamsweerde en Matadin staan bekend om hun vervormingen. De grens tussen man en vrouw vervaagt, met fotoshop worden lichamen vervormd en vervreemd. Zo zien we veel naakt, maar niks is werkelijkheid. Tepels worden weggehaald, halsen worden verlengd, gezichten worden op andere lichamen geplakt. Het effect is meestal een beetje eng.. Toch zijn er ook veel mooie plaatjes waarbij kunst de aantrekkingskracht niet vermindert door donkerte, maar juist vergroot!

Over het IJ

Jawel, sinds donderdag is Amsterdam Noord weer omgetoverd in levendige performances. In containers, werven en in de open lucht zijn afwisselende voorstellingen te zien. Verder zijn er ook theaterroutes gemaakt die je kan volgen. Laat je verbluffen! Tot 11 juli bij de NDSM werf.

Ingrid Bergman

Van 1 juli tot 1 september is er in het filmmuseum in Amsterdam een retrospectief van Ingrid Bergman: queen of two cinema worlds. Twee maanden lang zijn er verschillende films van haar te zien, zoals Casablanca en Notorious. Omdat het te warm is om te typen enkele foto's.