Nog een paar daagjes is er in Foam een reeks foto's te zien van Ahmet Polat, een Turks-Nederlandse fotograaf die terug ging naar zijn roots en de nieuwe Turkse generatie vastlegde. Veel lovende kritiek volgde, dus moest ik nog snel een kijkje nemen voor woensdag, wanneer de foto's weer weggaan.
In 2005 begon Polat met dit project. Hij keerde terug naar Turkije en begon daar te reizen om vrienden te bezoeken, te fotograferen en te interviewen. Door zijn jeugd in Nederlandse, maar zijn opvoeding met Turkse tradities was hij een insider èn outsider. Observatie en deelname komen samen in de foto's en zorgen voor een bijzonder resultaat: een persoonlijk document 'that brings the newest generation of Turks closer'.
De foto's in Foam beslaan slechts twee zaaltjes en zijn bij wijze van spreken op een hand te tellen, toch geven ze een divers beeld van het hedendaagse Turkije. Jongeren, ouderen, mannen, vrouwen, dorpen en steden: alles komt voor de camera. Het totaalplaatje is vergelijkbaar met een documentaire, ondanks dat we de teksten zelf moeten invullen.
Ook de opstelling is interessant, omdat deze helpt bij de beeldvorming. Foto's hangen los, maar ook in groepjes of tegen een vergroting aan. Op deze manier vormen zich verhalen en zien we bijvoorbeeld de hangende jeugd of de verschillende feesttradities. Kortom, een nieuwe kijk op een wereld, vanuit de binnen- en de buitenkant.
1 opmerking:
Ik ga nog snel even kijken vandaag!
Een reactie posten