The big city

Met Yann Tiersen in mijn oren sta ik op station Amsterdam Amstel. De muziek grijpt aan terwijl in de verte de metro komt aanglijden. Om me heen staan flats in de druilerigheid. Deuren open, deuren dicht, de metro rijdt verder met mij erin en gaat al snel ondergronds. Tegenover mij zitten twee arty studenten met grote brillen, een tekenkoker en een hip kapsel. Dit is het gevoel van the big city, ondergronds vervoerd worden van A naar B naar C en tegelijkertijd moderne mensen kijken. In alle metropolen ter wereld vervoert de metro enorme mensenmassa's, dag in, dag uit. In Amsterdam niet. Hier is nog altijd de fiets het favoriete vervoersmiddel waar iedereen in alle jaargetijden gebruik van maakt. Toch is de basis aanwezig, merkte ik die dag.

Enkele uren later stapte ik weer terug in de trein met als bestemming Ede-Wageningen, ofwel Ede. Met de bus moet je vanuit dit dubbele station nog twintig minuten rijden, wil je de borden Wageningen passeren. Ook hier zat de bus aardig vol: studenten, duidelijk technisch/natuur en niet erg arty, forenzen die na een dag op kantoor weer blij waren oud en vertrouwd thuis te komen en een jong stel met een baby. Man met gemillimeterd haar, diamantje in het oor, sneackers. Vrouw te dun, ordinair zwart bontkraagjasje, blauwe mascara en een ingevallen gezicht. Baby niet in zicht, wel gehoord. Bij elke stop begon de baby weer huilen en gingen man en vrouw direct daarop zacht ruzie maken. Bij de vrouw speelde de moedergevoelens op - je kan je baby toch niet laten huilen - en zij ging dus steeds met haar dunne pols onder het plastic om de baby te sussen. Man had duidelijk al enkele slapeloze nachten op rij achter zich en had er genoeg van: laten huilen en het stopt vanzelf wel. Natuurlijk zou deze situatie ook plaats kunnen vinden in de Amsterdamse metro, maar het totaal plaatje van 'normale' studenten, forenzen en dit ruziënde stel gaf me een 'buiten Randstad' gevoel. Het deed dorps aan, de manier waarop mensen naar elkaar keken, een oordeel velden en door gingen. In één dag had ik het stadse en het plattelandse gevoel opgedaan, misschien niet exact definieerbaar, duidelijk aanwezig. Nederland is klein.