Zonder en, en, en dit jaar

Menigmaal wordt mijn leven onderbroken met een momentje 'goede voornemens'. Dan zet ik even alles stop, pak ik een blaadje en schrijf ik op wat ik wil, en dan eigenlijk wat ik wil veranderen. Goede voornemens zijn namelijk niets anders dan veranderingen die je wilt doorvoeren op je leven. Stoppen met roken, stoppen met drinken, meer fruit eten, minder televisie kijken. Allemaal puntjes waarbij je je levensstijl wilt onderbreken. Is dat niet een beetje treurig?

Vol overtuiging zei ik dit jaar dus nee tegen deze traditie, zo'n kwartiertje voordat de champagne mocht knallen, "nee, mijn goede voornemen is geen goede voornemens te hebben dit jaar". Het moest eens afgelopen zijn met het maken van lijstjes wat beter kan. Alles wat moet veranderen duidt namelijk impliciet op de onvolmaaktheid en door daar steeds weer bij stil te staan, kom je eigenlijk geen stap verder. Niemand is namelijk volmaakt en jijzelf al helemaal niet! Je kan dus steeds maar weer proberen om het om te gooien, maar jezelf raak je nooit kwijt. Elke keer maar weer denken dat je nu écht je onzekerheid aan de kant gaat zetten en gewoon alles van de daken gaat schreeuwen, levert elke keer alleen maar weer een frustratie op dat het niet gelukt is. Natuurlijk zijn er dingen te veranderen, zo lukt het inderdaad mensen om te stoppen met roken. Moet je niet eerst objectief naar je wens kijken en afwegen of het niet slechts een utopische droom is?

Chocolade uit mijn leven bannen geef ik dit jaar dus maar een keer op. Ik hou van chocolade, chocolade houdt van mij, en ik ben wie ik ben. Ook het idee van zoveel meer sporten - én gezonder eten, én alleen biologisch koken, én meer cultureel doen, én vaker vrienden bellen, én minder achter een beeldscherm zitten, én minder aan school doen maar wel goede cijfers halen, én meer Frans lezen, maar ook Duits en Engels én - ook die ideeën schrijf ik maar een jaar niet op. Ik wil teveel en daardoor vergeet ik eigenlijk hoeveel ik al heb bereikt. Bovendien wordt het door het op te schrijven allemaal erg zwart op wit. Misschien moet ik echter toch een klein voornemen opschrijven, namelijk behouden wat ik heb. Tevredenheid lijkt me het enige hierop volgende resultaat!