What's next?

What's next in photography? Dat is de vraag die het fotomuseum Foam zich dit jaar heeft gesteld in het kader van zijn tienjarige bestaan. Het is een onderzoek naar de toekomst van fotografie, maar ook natuurlijk naar de toekomst van het museum zelf. Als afsluitende tentoonstelling nodigde Foam vier gastcuratoren uit om antwoord te geven op deze vraag. Het leverde een variërende tentoonstelling op: vier mensen, vier visies, vier presentaties.

Elke 'tentoonstelling' begint in een tussenruimte, afgeschermd met gordijnen, waar de desbetreffende curator zijn tentoonstelling toelicht. Het zijn korte filmpjes, maar wel zeer informatief. Hun filosofieën over fotografie worden toegelicht en hun installaties worden toegelicht.

We beginnen met Alison Nordström van het George Eastman House in Rochester NY. De tentoonstelling bevat een aantal werken uit de collectie van haar museum. Het zijn oude foto's die bijna allemaal tekst bevatten. Om het midden hangt een plakwerk van wederom oude foto's. Met deze werken wil Nordström de foto als object tonen. Met de digitalisering, licht ze toe, vergeet men wel eens dat de foto een object is en niet slechts een beeld. Het zijn echter dingen die in de tijd veranderen, zowel metaal als fysiek. Nordström's filosofie wordt duidelijk, de presentatie helaas minder.

Daarna volgen drie kamers van Jefferson Hack, van het Dazed&Confused in Londen, die ons duidelijker raken. Hij gaat juist in op fotografie als beeld en heeft schermen neer gezet die foto's tonen. In de eerste kamer zijn dit platte schermen die landschappen, portretten en modefoto's langzaam afwisselen. Zijn er parallellen of zijn die er niet? De beelden zetten je aan het denken. In de kamer erna zijn er bredere schermen die nog sneller foto's afwisselen. Opeens wordt het niet-tastbare van fotografie en digitalisering duidelijk. Het is allemaal zo weg...

De indrukwekkendste ruimte volgt hierna: de fotohopen van Erik Kessels, van KesselsKramer. Zijn project heet 24hrs in photos. Hij deed dit letterlijk: 24 uur lang heeft hij de afbeeldingen die op internet werden geplaatst, geprint. Het resultaat is een ruimte vol fotobergen, confronterend ja. Allemaal snapshots uit levens die gepubliceerd zijn op het internet, toegankelijk voor heel de wereld. Werkelijk, waar zijn we mee bezig, is de vraag die de bergen uitlokken... "Images are dumped in space."

De laatste curator is Lauren Cornell van het New Museum in New York. Met Circulate toont zij de manier waarop fotografie tegenwoordig wordt toegepast: in installaties, sculptuur, video.. Een foto is niet langer de foto die we gewend zijn. Grenzen worden constant verlegd, is haar boodschap. Dat klopt, maar helaas is ook hier de presentatie weer iets tekort geschoten..

Met What's next? zet Foam de kijker aan het denken over wat fotografie was, is en wordt. Ze dagen je uit om je mening te vormen. De vier beelden die de curatoren presenteren zijn zeker interessant, alleen de een beter uitgewerkt dan de ander. Naast de vier tentoonstellingen zijn er ook zalen waarin je zelf je mening op de muur kan plakken en je kan verdiepen in theorie. Met een vraagteken en veel antwoorden verlaat je het pand. Benieuwd wat Foam gaat doen met de toekomst!!