dinsdag 6 november 2012

Jagten

Onrecht is er alom in deze wereld. Op grote schaal zoals de massamoorden in Syrië, het oppakken van protestzangeressen in Rusland en de drugsoorlog in Mexico. Maar ook op kleine schaal zoals in Jagten. Met zijn nieuwe film toont de Deense regisseur Thomas Vinterberg dat het ook in de veilige West-Europese samenleving flink mis kan gaan. 

Veertien jaar na zijn adembenemende film Festen is Vinterberg er eindelijk weer in geslaagd een film te maken die je diep, diep raakt. Jagten laat zien hoe mensen de weg kunnen kwijt raken in waarheid en leugens, hoe angst je mee kan sleuren in onrecht, hoe mensen eigenlijk werken.

In een klein Deens dorpje in de bossen woont Lucas (Mads Mikkelsen). Doordeweeks is hij leraar op een kleuterschool, in de weekenden jaagt hij met zijn vrienden. Stoere mannen die er wel van houden elkaar een beetje op te jutten. Op een dag insinueert Klara, het dochtertje van Lucas’ beste vriend Theo (Thomas Bo Larsen), echter dat Lucas haar seksueel misbruik heeft. “Ik haat Lucas, want Lucas heeft een piemel. En die stond recht omhoog.” Hoewel ze weten dat Klara een dromer is en Lucas een oprecht man, ontstaat er toch twijfel. Spreken kinderen niet altijd de waarheid?

Vinterberg weet op een subtiele manier het drama vorm te geven. Hoewel je als kijker weet dat Lucas onschuldig is, snap je ook in dat de rest van het dorp de beschuldiging serieus neemt. Het liefst zou je willen opspringen en de film in duiken om hard door de Deense bossen te schreeuwen dat Lucas onschuldig is. Dit kan echter niet en lijdend zie je toe hoe Lucas langzaam wordt uitgekotst door mensen waar hij al zijn hele leven mee doorbrengt. Het treft diep, niet in de laatste plaats door de stille, intense manier waarop Mikkelsen Lucas verbeeldt. Van een absurd ongeloof zien we zijn gezicht langzaam gepijnigd vervormen. Niet alleen zijn littekens van een vechtpartij, maar ook de rest van zijn houding tonen een kapotgemaakte man. Wat een narigheid in deze wereld, is de conclusie die je aan de film overhoudt, nadat in de epiloog al je hoop de grond in wordt geboord.. 

1 opmerking:

Lidi zei

He bah, wat akelig! Ga nu maar eens een vrolijke film zien....