Vandaag zag ik The Great Gatsby. Mijn verwachtingen waren enerzijds hooggespannen vanwege de indrukwekkende trailer, anderzijds angstig omdat mijn ervaring met films van Baz Lurhmann niet zo goed is. Moulin Rouge zette ik na 15 minuten uit, Australia zat ik met pijn en moeite uit, alleen over Romeo + Juliet was ik redelijk te spreken. The Great Gatsby heeft dit echter allemaal naar het verleden doen verdwijnen. Wat een film!
Luhrman gebruikte een enorm budget om deze roman van F. Scott Fitzgerald te verfilmen. In eerste instantie word je dus met name opgeslokt door de spectaculaire decors. Een en al feest lijkt het leven in New York, vlak voor de beurskrach van 1929. Voor de beste feesten reist half New York af naar Long Island, naar het paleisje van de fameuze heer Gatsby. Wie het is? Geen idee, niemand heeft hem eigenlijk ooit gezien.
The Great Gatsby is een verhaal van liefde en drama. De vraag die je blijft stellen, is die van waarheid, van realiteit, van je anders voordoen dan je bent. De feesten zijn oppervlakkig, de contacten zijn oppervlakkig, wat is al het geld waard? Juist de uitbundige decors en de geweldige keuze voor hiphopmuziek versterken dit. Uiteindelijk zijn we allemaal blij dat we niet de grote Gatsby zijn.
2 opmerkingen:
zag je 'm in 3D?
Nee 2D. Voor mij al indrukwekkend genoeg, er is zoveel om naar te kijken!!
Een reactie posten