Tijdens het NFF worden er verschillende films van dit label vertoond; ik heb mijn kans gegrepen en eergisteren Îles Flottantes van Nanouk Leopold bewonderd in de Movies.
"Îles flottantes" is het verhaal over drie Rotterdamse vriendinnen in de dertig: Isa, Kaat en Sacha. Alle drie denken ze dat ze gelukkig zijn, totdat ze erachter komen dat dat helemaal niet zo is. Kaat verveelt zich de hele tijd en gaat vreemd met de vriend van Isa, Christoph. Isa is mislukt kunstenares en wordt dan in de steken gelaten door Christoph. En Sacha vangt iedereen op, maar wordt zelf steeds geslagen door haar junkie vriend en heeft bovendien een grote haat voor haar vader (jawel, die sloeg haar moeder). Je zou denken dat de vriendinnen elkaar liefdevol zouden opvangen en samen hun verdriet zouden tegengaan, maar dat zit net iets anders in elkaar. Ze zijn hard en gemeen tegen elkaar maar toch echt "de enige familie die ze hebben", zoals Kaat mooi benadrukt op het eind. Elkaar kwetsen en toch van elkaar houden.. Snappen jullie het?
Het op je zelf zijn aangewezen, wordt mooi benadrukt in de scènes waar een van de drie op straat is. Je ziet Rotterdam met de vele bewoners, over het algemeen emigranten. Een van de drie zie je er dan in haar eentje in op gaan. Een beetje verloren.. Ze hebben elkaar echt nodig, wordt dan wederom benadrukt.
Het is een deprimerende film, maar toch ook wel komisch. Tijdens veel scènes klonk er gelach vanuit de zaal. Er zitten leuke zinsspelingen in en misschien verlicht de film je eigen leven ook weer iets. Maar ik ben er nog steeds niet uit, wat ik er nou van moet vinden... Het heeft me wel geraakt en vooral de actrices vond ik erg goed: Halina van Reijn, Maria Kraakman en Manja Topper.
2 opmerkingen:
hoi Lotje, krijg je geen overdosis film?
Mooi geschreven Lot! Dat soort liefde-haat verhoudingen zijn vreselijk.
Een reactie posten