Into the wild

Leegte, zinloosheid; een leven in de maatschappij maar wat heeft het voor een zin? Opzoek naar het avontuur, gewoon weg. Volgens mij lopen veel mensen in het leven tegen een punt waarop ze alles als leeg beschouwen. De vraag wat je hier eigenlijk doet en waarom, herkenbaar, oh zo herkaanbaar. De 22 jarige, pas afgestuurde Christopher McCandless doet wat we allemaal op dat moment zouden willen doen. Hij laat alles achter, zoekend naar avontuur.

Into the wild vertelt het waargebeurde verhaal over Chris McCandless, geschreven door reisjournalist Jon Krakauer en bewerkt door regisseur Sean Penn. Chris is net afgestudeerd, heeft een veelbelovende toekomst, maar hij is het zat. De relatie tussen zijn ouders heeft hem de diepte ingesleurd en hij moet gewoon weg. Opzoek naar avontuur reist het met zijn backpack door heel Amerika. Hij komt een oudhippie stel tegen waar hij een tijdje mee meetrekt, hij belandt op een graanboerderij waar hij wijze lessen krijgt, hij peddelt met een kajak naar Mexico, maar zijn uiteindelijke en eigenlijk enige doel is het noorden: Alaska. Wanneer hij in Alaska komt, trekt hij zich terug into the wild. Hij vindt een oude bus en doopt dat om tot een hut waarin hij slaapt. Jagen, rotsen klauteren, overleven; dat is wat Chris doet.

De film is op schitterende wijze in elkaar gestoken. Penn wisselt de fragmenten af: we zien Chris op zijn eerste trektochten, tijdens zijn ruige verblijf in Alaska en we horen zijn zuster Carine die vertelt hoe het bij het thuisfront allemaal veranderde. Er wordt gespeeld met het beeld, alle bekende monteertechnieken zien we terug. Knipperende beelden, drie op een rij en dan al die mooie landschappen. Woeste rivieren worden opgevolgd door hoge besneeuwde gebergtes en wilde dieren. Nog nooit had ik zo'n zin om mijn spullen te pakken en weg te gaan, into the wild.

Emile Hirsch vertolkt Chris. Het is mooi hoe hij steeds wilder wordt, niet alleen de baardgroei maar ook zijn blikken tonen meer en meer de wildernis. Hij is charmant. Tijdens het eerste deel van zijn reis gaat iedereen van hem houden. De aandacht die hij miste bij zijn ouders, vind hij terug bij het hippie stel (Brian Dierker en Catherine Keener). Ook het zwerfmeisje Tracy (Kristen Stewert, jawel van Twilight) en de oude Mister Franz (Hal Holbrook) vallen als een blok voor Chris. Ontroerend is het om te zien hoe al die liefde hem inmiddels niet meer bereikt. "I don't believe in beauty, hope or love or.. notion.. I believe in truth."

Into the wild is mooi, aangrijpend en het treft je diep. Het is geen ode aan de ruige, maar mooie wildernis of aan het reizen, het is een boodschap aan de wereld: wat is nou echt belangrijk in het leven?! We gaan van Chris houden, zien zijn lijdensweg en leven met hem mee. We kunnen echter niks doen. Lonely, scared.. zo komt Chris erachter. In de kou van Alaska beseft hij plotseling de zin van het leven, te laat, veel te laat voor hem.. Happiness only real when shared, krabbelde Chris McCandless tijdens zijn laatste levensuren.