Stukafest

Stel je voor: een studentenkamer met een bed, wat studieboeken en dan opeens een groepje mensen die kijken naar een act. Dat is Stukafest, ofwel het studentenkamerfestival. Zelf kan je je eigen culturele programma samenstellen en van kamer naar kamer gaan, vandaag was dat voornamelijk glijend over het ijs. Vanavond vond de editie van Utrecht plaats.

De avond werd geopend in de Ekko met een burlesque voorstelling. Het nadeel was echter dat de Ekko naast een muziekgebouw ook een restaurantje is, dus er ontstond een grote chaos toen alle festivalbezoekers voor het erotische gedans kwamen. De schaars gekleden dames heb ik enkel kunnen aanschouwen terwijl ze langs kwamen, het hele dans heb ik gemist..

Na dit fiasco werden we vriendelijk verzocht weg te gaan en begaven wij ons dus met een groepje richting Merel, waar wij konden genieten van wat verlegen Marius Sielcken en zijn tweekoppige band. In een mooie grote kamer in Witte Vrouwen kregen wij een mix te horen van poëzie en muziek. Marius droeg voor uit eigen werk en werd begeleid door gitarist Tom Meijer en geluidsvormgever Mark Thur. Het effect was bizar. Rare geluiden wisselden de meestal donkere zinnen van het dichtwerk af. De combinatie zorgde voor een fijne sfeer waarin je kon opgaan in tekst en geluid.

Vervolgens bezochten we twee straten verder de kamer van Stef. Hier stond Phinx voor ons klaar. Phinx is de Utrechtse singer-songwriter Vincent Beijer. Hij zong en speelde piano, en werd begeleid door een vriend met vreemde trommels en bekkens. De muziek was een beetje een mix tussen jazz en pop. De ritmes trokken, de stem was over het geheel genomen wel fijn en beide mannen gingen zo op in de muziek dat we gewoon mee moesten genieten.

Onze avond werd afgesloten met een bezoekje aan de andere kant van Utrecht, bij Rosalien. Onderweg raakten we door de vreselijke kou en het veel te gladde ijs een groot deel van onze groep kwijt, maar gedrieën kwamen wij aan bij een huiskamer vol studenten en Bas Haring. Deze filosoof is redelijk bekend en zijn rondes waren dus al helemaal uitverkocht. Gelukkig hadden wij kaartjes en konden lekker genieten van zijn verhaaltjes. Bas Haring las voor uit eigen werk, vertelde er meer bij, ging in discussie en liet ons van de hak op de tak van onderwerp wisselen. Zijn heerlijke rustige stem nam ons mee naar de wereld tussen filosofie en natuurwetenschappen. Biodiversiteit, verbondenheid, Maassluis, verkeersborden; veel kwam er langs.

Drie prachtige rondes met mooie huizen, fijne performances en een heerlijke warme sfeer tijdens het koude barre weer. Volgend jaar op mijn 6m2??

PS. En we hebben vandaag wat te vieren: La vie avec petits fours bestaat een jaar!! Eén jaar, 365 dagen en 153 stukjes verder. Op naar de vijf jaar!