Oktober

Weg zijn de zomerse dagen, regen klettert tegen mijn raam. Koude wind waait de blaadjes van de bomen en de NS maakt zich samen met Prorail op voor vertragingen wegens gladheid op het spoor. De herfst is losgebarsten ja. Met de wind in de rug suis ik over een klein boerenweggetje in de buurt van Tienhoven, ten noorden van Utrecht. Onheilspellende wolken pakken zich boven mijn hoofd tezamen, maar ik ben niet bang. Ik ben niet van suiker, nee.

De herfst brengt altijd een bepaald soort bezinning met zich mee. Zomerse geneugten zijn ten einde gekomen en de oververhitte hersenen koelen langzaam af. Nadenken, reflecteren, verdiepen: dat alles samen met een kop thee op de bank of een herfstwind in het bos. Ik hou van de geuren, de kleuren, de geluiden van de herfst. Knisperend vallen beukennootjes van de bomen terwijl ik stil sta bij het leven. Rood kleuren de blaadjes en zwermen vogels trekken over de Hollandse polders.

Sinds een paar weken ben ik tot de conclusie gekomen dat ik van Nederland houd. Hoezo immigreren, hoezo weggaan? Hoewel het Zuidelijke nog steeds lokt, kijk ik met een week hartje naar het polderlandschap en geniet ik van volle teugen van dit zicht. Een trekkertje, wat slootjes, een plat landschap zonder bergen, zonder bossen, zonder iets.. Maar toch zo mooi.

Wat willen we nu eigenlijk, wat doen we nu allemaal? Van hot naar her rennen, altijd maar vooruit kijkend naar het volgende. Met het moment genieten, daar ben ik niet zo goed in. Mijn agenda is vol en altijd is er weer een morgen of een overmorgen die trekt. Is dat niet hetzelfde als het onbekende 'betere' buitenland? Het gras is groener, o zeker, het gras is groener aan de overkant.

Dat soort hersenspinsels kruizen mijn gedachten als ik daar sta, in de Nederlandse polder. Voor mijn neus voert een libel een strijd met de wind, zo'n klein nietig beestje tegen zo'n grote kracht. Kan hij zich niet beter gewoon mee laten nemen door de wind? Kunnen wij ons niet gewoon beter mee laten nemen door het leven? Is het dan niet zo veel simpeler? O wind, neem me maar mee!