Margret Thatcher was één van de eerste vrouwelijke premiers ter wereld. In de jaren tachtig voerde ze in Groot-Brittanië de ene na de andere bezuiniging door. Ze was gehaat en geliefd. In The Iron Lady toont regisseur Phyllida Lloyd een portret van deze sterke dame. Eén ding wordt zeker duidelijk tijdens de film: Thatcher was een vrouw die het aanzien van de geschiedenis veranderde.
The Iron Lady is bedoeld als een intiem portret van de oud-premier. De film laat twee kanten van Thatcher zien: enerzijds de ijzeren dame die ze was als politica, anderzijds de vrouw die net als elk ander mens ook heel kwetsbaar kon zijn. Lloyd toont dit door deze levensgeschiedenis vanuit een terugblik te vertellen. Als demente oude dame blikt Thatcher terug op haar leven. Het begin van haar carrière komt aan bod, nieuwsflitsen worden gebruikt om de rellen van de jaren tachtig te illustreren, en ook haar stevige pleidooien in het Lagerhuis worden getoond. De afwisseling in beelden gaat vlot waardoor de politieke context niet gaat vervelen. Met name de scènes waarin Thatcher’s carrière wordt getoond, zijn goed. Jong en fris verovert ze niet alleen politiek Brittanië, maar ook de kijker.
Verder lezen?
1 opmerking:
Wonderlijk hoe Meryl Streep als Amerikaanse zo lijkt op de oer Engelse Margret Thatcher. Heeft ze haar accent ook aangepast?
Een reactie posten