Don Quichot

Don Quichot is een klassiek boek geschreven door Miguel de Cervantes en inmiddels is dit verhaal ook al jaren omgezet in een ballet. Het Nationale Ballet voerde dit de laatste maand zo'n 11 keer op in het Muziektheater in Amsterdam.

Don Quichot is een oude man die samen met zijn dienaar Sancho Panza altijd opzoek is naar avonturen. In een dorpje komt hij het verliefde paar Basilio en Kitri tegen. Deze liefde is echter verboden, want Kitri moet van haar vader met de rijke edelman Gamache trouwen. Don Quichot krijgt medelijden met het stelletje en daagt Gamache uit voor duel waarna de oude man helaas wordt verjaagd. Basilio neemt het heft in handen, doet alsof hij sterft en vraagt Kitri's vader zo om medeleven. Uiteindelijk krijgen Basilio en Kitri haar vaders zegen.

Een ballet draait niet zo zeer om het verhaal. Meestal is het gewoon een liefdesverhaal en is dit ondergeschikt aan de dans, de muziek en het decor. Don Quichot is op deze manier ook weer schitterend. Zoals altijd in de Stopera wordt het ballet begeleid door een groot orkest waar vanaf de balkons goed zicht op is. De muziek voert mee, de dans daagt ons uit.

Het ballet kent moderne en klassieke fragmenten. Er is een klassieke scène waarin er alleen vrouwen op de dansvloer staan. Veel spitzenwerk, mooie tututjes. Een droomwereld gevuld met authentiek ballet. Daarnaast zijn de Spaanse invloeden ook heel duidelijk. Castagnettes, waaiers en veel geklap. Wat opvalt is dat de dansers geluid maken: ze klappen en roepen af en toe ook "Olé".

Er is veel te zien. Elke scène bestaat weer uit een schitterend decor, veel "achtergrond" en kleine details. Zo zit er een bedrijf lang een vrouw met een kat op het balkonnetje van een van de huizen. Ze danst niet, heeft geen rol, maar is toch steeds aanwezig met haar breiwerkje. Af en toe is er gewoon veel te veel om te zien..

Kitri en Basilio dansen de sterren van de hemel, maar vooral Don Quichot en Sancho Panza schitteren in hun rol. Dit bekende duo, Mini en Maxi, danst niet, maar is steeds aanwezig en zorgt voor de toegankelijkheid voor het publiek. Er kan worden gelachen, de zaal wordt bestookt met flauwe grapjes en de precisie en serieusheid van de dans wordt daardoor niet afstandelijk. Essentieel zijn de twee!